Jeeptour langs de Battlefields van Bastenaken
Slechts één graad boven nul. De wind blaast scherp langs mijn wang en gelukkig draag ik mijn bril zodat ik niet constant een traanoog heb. “Ik doe dit omdat ik wil dat de jonge generatie weet wat zich hier heeft afgespeeld. Het mag gewoon niet vergeten worden.” Marcellin Destordeur werkt als politieagent en heeft zich vol passie op de historie van zijn regio gestort. Halverwege de 30 is hij en de Belg gidst op vrijwillige basis groepen langs de points of interest in de regio van Bastenaken.
Nadat we de dag ervoor het Bastogne War Museum en Mardasson Monument hadden bezocht, wachtte onze groep bloggers een ware maar ook exclusieve experience langs de slagvelden. Dress absolutely as warm as you can! Wat was ik blij met m’n termos en skihandschoenen. Op het Place General McAuliffe maakten we kennis met Eddy, zijn 13-jarige zoon Raphael en Marcellin. Meer dan 50 kilometer zouden we afleggen in ongeveer 3,5 uur met vijf stops onderweg.
Place General McAuliffe
Ons vertrekpunt is gelijk al het eerste point of interest. Een replica van een Shermantank prijkt op de hoek van dit plein naast het beeld van generaal McAuliffe. De generaal die zelf een sprong maakte boven Normandië, plaatsvervangend officier werd van de 101e Airborne Devision en de het Duitse ultimatum voor overgave verwierp met de pakkende uitspraak ‘NUTS’. De tank was een cadeau aan de stad van de generaal. Het echte exemplaar is te zien in het Bastogne War Museum.
Bijzonder museum in Sainlez
We stappen achterin de jeep en het is vooral even wennen dat je niets ziet en allerlei geluiden hoort. We bereiken het dorpje Sainlez vlakbij Bastenaken. Het gehucht, werd tijdens bombardementen zwaar getroffen. Liefst 29 bewoners van de kleine gemeenschap kwamen om het leven en anderen sloegen met een beperkt aantal bezittingen op de vlucht. In de voormalige bakkerij, een van de weinige gebouwen die onbeschadigd bleef, is het kleine maar indrukwekkende Museum Sainlez 1944-1945 ingericht. Eigenaar Jean Paul van rond de 40, heeft de collectie zelf verzameld. Diverse oude foto’s zoals vluchtelingen in een schuur en gewonden van het bombardement zijn nagebootst. Als ik in gesprek raak met Jean Paul ontdek je ook zijn visie: “het mag niet vergeten worden.”
Mijn beurt: voor in de jeep
“Daar, die boerderij, dat was waar Hitler verbleef toen hij Bastenaken bezocht.” Ik kijk uit over weilanden tegen de heuvels terwijl ik op mijn beurt voorin de jeep zit. “Zijn jet landde daar en hij hield zich schuil in die schuur”. Het is echt niet voor te stellen terwijl wij met 50 kilometer per uur over de landelijke wegen crossen. Eddy vertelt ondertussen; “We rijden bijna nooit met deze jeeps. Ik ben er wel mee vanaf Normandië komen rijden. Toen trokken we veel bekijks. Zo’n groep af en toe is best leuk en misschien wil ik dat wel meer gaan doen”
Post van McAuliffe en gestolen monument
Vraag me niet om aan te wijzen op de kaart waar rondom Bastenaken het was, maar we bezochten de plek waar de post van generaal McAuliffe bij de Duitse officer arriveerde. “Op zo’n 10 meter vanaf de weg moet hij het bericht hebben ontvangen!” zo vertelt Marcellin, onze gids. In de jeeps reizen we verder naar een monument, of eigenlijk alleen een sokkel. Het monument zelf is namelijk door vandalen al meerdere keren gestolen. “We blijven volhouden tot dat we deze vandalen te pakken hebben!”, prijkt het gelamineerde a4’tje. We aanschouwen ook een aantal ‘foxholes’; hierin lagen de soldaten in de bosjes zo onopvallend mogelijk te wachten op de vijand.
Le Bois de la Paix
Onze volgende stop brengt ons dwars door de bossen naar Le Bois de la Paix. Vijfig jaar na het Ardennenoffensief is het ‘vredesbos’ door veteranen van de slag aangelegd. Van bovenaf vormt het het beeld van Unicef, een moeder en haar kind. Iedere veteraan heeft een eigen boom met plaquette uitgekozen. Het bos zelf is indrukwekkend door de vele plaquettes en lijsten van namen. Sommige bomen zijn zelfs versierd ter gedachtenis.
Duitse begraafplaats
Tot slot brengen we een bezoek aan de Duitse begraafplaats. “Erg belangrijk om ook deze plek te bezoeken.” vertelt Marcellin onze gids. Zesduizend Duitse soldaten liggen hier, zes per grafzerk. Sommige als onbekende soldaat omdat ze nooit zijn geïdentificeerd. “Het belangrijkste dat ik jullie hier kan vertellen is dat deze jongens geen nazi’s waren. Ze hadden geen keuze. Ze moesten vechten aan het front. Sommigen waren pas 16 jaar oud.” Met die woorden in gedachten eindigen we onze jeeptour met een beetje avontuur.
Over bomen en dwars door de rivier
Tja, als ineens een flinke boom het pad van onze jeeptour verspert, zit er niets anders op. De oldtimer jeep kan nog best dwars over de boom heen en Eddy stuurt zijn trots dan ook met gemak over de stam. Vervolgens moeten we een rivier oversteken. Alsof we een splashduik in een pretpark maken, zo klinkt het gegil van achter. Bekijk vooral onderstaande video.
Tot slot eindigen we met een avontuurlijke legerlunch. Na die uren in de kou hebben we best trek gekregen. Maar…het eten mogen we zelf maken. Eerst water verwarmen op het geïmproviseerde kampvuur en bijvoegen bij het ‘instant Bami’ pakje, even roeren en 8 minuten wachten. Voor de soldaten was dit een feestmaal. Een mooi einde van een bijzonder avontuur!
Bezoek de points of interests rondom Bastenaken
Deze jeeptour was exclusief voor een blogtrip georganiseerd en kun je helaas niet standaard reserveren. Je kunt uiteraard wel de plekken die we bezochten zelf bezoeken.
Neem voor het bezoek aan het museum in Sainlez contact op met Jean Paul. +32(0)477 19 35 87 of dabe.jeanpaul@gmail.com
Liberation Route Europe
Liberation Route Europe is een grensoverschrijdende herdenkingsroute die de weg van de geallieerden volgt tijdens de bevrijding van West-Europa. Van Zuid-Engeland naar Normandië, via Parijs, de Ardennen, de regio Arnhem-Nijmegen richting Berlijn. Alle regio’s op deze route zijn verbonden door persoonlijke verhalen. Samen met een groep internationale bloggers bezocht ik een deel van de route in België en Duitsland. Meer over Liberation Route Europe
Disclaimer: Deze blog geeft mijn persoonlijke verslag weer van mijn Liberation Route Europe. De historische informatie in het artikel dient om mijn verhaal te ondersteunen en deze heb ik met zorgvuldigheid geraadpleegd.
Er zijn nog geen reacties geplaatst, ben jij de eerst?